او جوان ترین فرزند از هشت فرزند خانواده بود. در سال ۱۹۸۶، شاون در مصاحبه ای با خبرنگار فلکس گفت: ”سرنوشت من این است که مسترالمپیا شوم و هیچ چیز در دنیا نمی تواند آن را تغییر دهد.“ این پیش گوئی هرگز تحقق نیافت، ولی او تبدیل به یکی از بهترین بدنسازانی شد که هرگز موفق نشد به مجسمه ساندو دست یابد. همین کافیست که در شماره آوریل ۲۰۰۳ مجله فلکس، خوانندگان او را به عنوان بهترین کسی اعلام کردند که لیاقت پیروزی در المپیا را داشت و حالا نام او در تالار افتخارات IFBB ثبت شده.
● افتخارات بزرگ در دوره تحصیل
شاون ری در دوران دبیرستان در بازی فوتبال (آمریکائی) جزء بهترین ها بود و نام او در تالار افتخارات دبیرستان الدورادو ثبت شده. سپس در سال های پایانی دبیرستان وارد یک رقابت پاورلیفتینگ دانش آموزی شد و در دسته ۸۵ کیلوگرم با رکورد مجموع ۵۸۸ کیلوگرم (در مجموع سه حرکت) به مقام قهرمانی رسید.
● طعم شیرین پیروزی
در سن ۱۷ سالگی، با راهنمائی های تمرینی اولین مربی بدنسازی اش، بدنساز رقابتی و اجراکننده افسانه ای فیگورجان براون، شاون در اولین رقابت در رده جوانان در رقابت قهرمانی نیوپورت بیچ کالیفرنیا به مقام نایب قهرمانی رسید. یک هفته بعد در رقابت جام طلائی NPC کالیفرنیا به مقام قهرمانی رسید و به عنوان عضلانی ترین بدن شناخته شد.
● موفقیت در رده جوانان
هنوز در دبیرستان بود که در سال ۱۹۸۴ به قهرمانی نوجوانان لوس آنجلس دست یافت. در سال وینس کالیفرنیا و به دنبال آن قهرمانی در رده نوجوانان ـ قهرمانی کالیفرنیا در سانتامونیکا؛ سپس برای قهرمانی در رده جوانان در رقابت های NPC در رده ملی در دیترویت میشیگان آماده شد و در دسته میان وزن به مقام دوم رسید.
● دست آوردها آماتوری
شاون قهرمانی دسته نیمه سنگین وزن و قهرمانی مجموع را در رقابت جوانان NPC در سال ۱۹۸۵ در آتلانتای جورجیا به دست آورد و سه ماه پیش از آن پیروزی در رقابت های قهرمانی جهان در سیدنی استرالیا در رده جوانان را کسب کرد. در سال ۱۹۸۶ در رقابت های ملی NPC در رده جوانان به مقام دوم رسید، در سال ۱۹۸۷، به قهرمانی رقابت NPC کالیفرنیا دست یافت، سپس با قهرمانی در رده نیمه سنگین وزن و قهرمانی مجموع در رقابت ملی NPC در شهر آتلانتیک نیوجرسی موفق به کسب کارت حرفه ای شد.
● موفقیت های مهم شاون ری به جز آنچه مربوط به المپیا است
سال/رقابت/عنوان
۱۹۸۳/قهرمانی ارنج کوست (رده نوجوانان)/دوم
۱۹۸۳/رقابت ـ NPC کاپ طلائی کالیفرنیا/اول
۱۹۸۴/قهرمانی نوجوانان لس آنجلس AAU/اول
۱۹۸۴/قهرمانی کالیفرنیا AFWB (رده نوجوانان)/اول
۱۹۸۴/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده نوجوانان/دوم
۱۹۸۵/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده جوانان/اول
۱۹۸۵/رقابت ـ IFBB قهرمانی جهان رده نوجوانان/اول (۸۰ کیلوگرم)
۱۹۸۶/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده جوانان/دوم (دسته نیمه سنگین وزن)
۱۹۸۷/رقابت ـ NPC قهرمانی کالیفرنیا/اول
۱۹۸۷/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی/اول
۱۹۸۸/رقابت ـ IFBB شب قهرمانان/چهارم
۱۹۹۰/رقابت ـ IFBB آیرونمن/اول
۱۹۹۱/رقابت ـ IFBB آرنولد کلاسیک/اول
۱۹۹۶/رقابت ـ IFBB آرنولد کلاسیک/پنجم
● شروع رقابت در رده حرفه ای
وقتی قهرمانان در سالن شهر در نیویورک جمع شدند برای رقابت شب قهرمانان در تاریخ ۲۱ می ۱۹۸۸ شاون ری اجازه داد بدنش حرف ها را بگوید. او پس از فیل هیل، رابی رابینسون و باب پاریس در جای چهارم قرار گرفت. این موفقیت بزرگی برای او بود چرا که یک هفته پیش از آن هیل در قهرمانی آبشار نیاگارا به مقام دوم رسیده بود و رابینسون و پاریس هم از قهرمانان مطرح IFBB بودند. در سال ۱۹۹۰، ری اولین قهرمانی حرفه ای را با پیروزی در رقابت آیرونمن به دست آورد.
● آرزوهای بزرگ
قرارگیری در جایگاه سیزدهم در اولین حضورش در المپیا در لس آنجلس در سال ۱۹۸۸ آغاز بود برای تلاش در جهت فتح عنوان المپیا. او دوازه بار دیگر در المپیا حضور یافت تا بتواند مسترالمپیا شود. در واقع پس از رقابت آرنولد کلاسیک در سال ۱۹۹۱، ری تمام تمرکزش را روی کسب قهرمانی المپیا گذاشت تا زمانی که در سال ۲۰۰۱ از رقابت کناره گیری کرد و در طول تمام این سال ها تنها در دو رقابت آرنولد کلاسیک و آیرونمن در سال ۱۹۹۶ حضور یافت.
● تلاش مداوم
در دو جین تلاش ری برای پیروزی در المپیا پس از سال ۱۹۸۸ تنها ۱۰ نفر توانستند در تمام طول این سال ها بالاتر از او قرار گیرند: لی هنی، لی لابرادا، دوریان یتس، وینس تیلور، کوین لورون، فلکس ویلر، ناصر صونباطی، رونی کلمن، کریس کورمیر و جی کاتلر. ری تنها فردی در این میان بود که در تمام سال های دهه نود در مسترالمپیا حضور یافت و رقابت کرد و در ۱۲ بار حضورش به طور متوسط در جایگاه ۶.۳ قرار گرفت، بدون حتی یک پیروزی.
● بدنی شاخص
در سال ۱۹۹۵ ری در مصاحبه ای با مجله فلکس گفت: ”من به این نتیجه رسیده ام که برای من تنها یک رقابت وجود دارد: رقابت مسترالمپیا“. اما تمرکز او روی رقابت بیان کننده تمام داستان نیست. ری مفتخر بود به اینکه در تمام طول این سال ها همگان او را به عنوان استانداردی برای بدنسازان کوتاه قد با عضلاتی زیبا می شناختند. هر چند او در دوره ای رقابت کرد که اساساً حجم بالا تعیین کننده بود و پیروزی های پی درپی دوریان یتس (۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷) و رونی کلمن (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵) اثباتی بر این ادعاست، ولی ری همواره جزء نفرات برتر رقابت بود، چرا که با قد ۱۶۸ سانتی متر و وزن ۱۰۰ کیلوگرم به این راحتی قابل چشم پوشی نبود. کات عمیق او، عضلات زیبا، متقارن و متناسب تمام طرفداران بدنسازی در سراسر دنیا را تحت تأثیر قرار می داد و شاخص و معیاری بود برای تعیین زیبائی بدنسازان.
● اوج آمادگی
ری معتقد است بهترین شرایط بدنی در رقابت را در مسترالمپیا سال ۱۹۹۲ هلسینکی فنلاند داشت که در مقام چهارم قرار گرفت. داوران با در نظر گرفتن مقام نایب قهرمانی در سال ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶ و مقام سوم در سال های ۱۹۹۰، ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷ دیدگاه دیگری را از خود نشان دادند. گذشته از اولین بار حضور او در المپیا در دفعات پس از آن ری همواره جزء پنج نفر برتر قرار گرفت، موفقیت بسیار بزرگی که او را فراتر از تمام هم دوره ای هایش و هر کسی در طول تاریخ بدنسازی قرار داد.
● درخشش شاون در کلورادو
در سال ۲۰۰۵ ری اعلام کرد قصد دارد رقابت بدنسازی و فیتنسی را شخصاً برگزار کند؛ رقابت حرفه ای وایوتک شاون ری کلورادو کلاسیک در سال ۲۰۰۶ با بیشترین جایزه نقدی پس از مسترالمپیا و آرنولد کلاسیک.
● سوابق ری در رقابت المپیا
سال/مقام/محل برگزاری/پیروز رقابت
۱۹۸۹/سیزدهم/یونیورسال سیتی/لی هنی
۱۹۹۰/سوم/شیکاگو/لی هنی
۱۹۹۱/پنجم/اورلاندو/لی هنی
۱۹۹۲/چهارم/هلسینکی ـ فنلاند/دوریان یتس
۱۹۹۳/سوم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۴/دوم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۵/چهارم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۶/دوم/شیکاگو/دوریان یتس
۱۹۹۷/سوم/لانگ بیچ/دوریان یتس
۱۹۹۸/پنجم/نیویورک/رونی کلمن
۱۹۹۹/پنجم/لاس وگاس/رونی کلمن
۲۰۰۰/چهارم/لاس وگاس/رونی کلمن
۲۰۰۱/چهارم/لاس وگاس/رونی کلمن
در نهایت هر چند شاون ری هرگز به آرزوی بزرگش یعنی قهرمانی مسترالمپیا نرسید ولی عضلات زیبای او برای همیشه در ذهن دوستداران بدنسازی خواهد ماند و همگان از او به عنوان یکی از بهترین بدنسازان طول تاریخ یاد می کنند.