خبرفیت-محمدرضا آفتابسوار یکی از لژیونرهای پرورشاندام ایران است که در سوئد فعالیت می کند. او در سال ۲۰۱۹ توانست در مسابقات مختلف اروپایی در رشته های ماسکولار و فیزیک مدال های خوش رنگی را کسب کند و از راه دور برای کشورش ایران افتخار آفرین باشد. به همین بهانه گفتوگوی مفصلی با محمدرضا در فضای مجازی انجام دادیم که خواندنش خالی از لطف نیست.
فوتبالیستی که بدنساز شد
از کودکی به صورت آکادمیک در مدارس فوتبال شرکت میکردم و تمام رده های سنی مختلف را گذراندم و نوزده سالگی در باشگاه اتکا بازی کردم. بعد از آن بدلیل مشکل سربازی نتوانستم ادامه بدهم. من در تیم شهرداری منطقه ۱۷ همدوره جواد کاظمیان و ابراهیم شکوری که در آنها در تیم بانک ملی بازی میکردند بودم. در همان سالها بود که به افزایش حجم بدنم علاقهمند شدم و در باشگاه رکورد صادقیه زیر نظر مهدى و مهراب فاطمی و بقیه دوستان مشغول تمرین شدم اما نه بصورت حرفه اى چون من یه فوتبالیست بودم .
درخشش در مسابقات سوئد، دانمارک و هلند
من ۱۰ سال است که به سوئد مهاجرت کردهام و میتوانم بگویم که ۵ سال آخر اقامت خود در این کشور را به ورزش کردن پرداختهام. سه مسابقه آخری که در سال ۲۰۱۹ که شرکت کردهام عبارت است از گرندپریکس سوئد که یک مسابقه بینالمللی پرطرفدار است. آنجا در ماسکولار ششم شدم. در دانمارک هم مسابقه دادم و در رشته فیزیک به مدال برنز رسیدم و یک ماه بعد در هلند هم به مقام سوم دست یافتم که بسیار سخت بود و هیچوقت سختی هایش را فراموش نمیکنم. شرکت کردن در تعداد زیادی مسابقه آن هم در بازه زمانی تقریبا یک ماهه بسیار سخت و طاقت فرسا بود.
سختی های زندگی در خارج
شرایط زندگی در همه جا سخت است و اگر بخواهم بگویم شرایط این کشور سخت تر است یا ایران باید به این نکته توجه کرد که شما در هیچ جای دنیا بدون تلاش کردن نمیتوانید به موفقیت برسید. اینجا هم بسیار دشوار است چون شما باید حسابی کار کنید تا بتوانید مخارج خود را در ورزش و زندگی روزمره تامین کنید. به جرأت میتوان گفت ورزشکارى که هدفش مسابقه در سطحِ بالا هست در سوئد باید ۶۰ درصد حقوق ماهیانه خود را خرج مکمل و باشگاه بکنند.
آزادی های ایران در سوئد وجود ندارد
تصور بر این است که چون در اروپا هستیم براحتى دسترسى به دارو وجود دارد اما اگر ورزشکاران حاضر در سوئد شانس یارشان باشد می توانند دارو پیدا کنند . اینجا قوانین خیلی سرسخت تر از ایران است و اصلا آزادی های ایران در اینجا وجود ندارد. همه این مخارج از هزینه های شرکت در مسابقات و تامین لوازم و هتل جدا است و بسیار هزینه های زیادی صرف می شود.
آشنایی با منظوری در فضای مجازی
اول این مطلب را بگم که اعتقادِ زیادى به مربیه وطنى دارم و نحوه آشنایی من با امیرحسین منظوری آنگونه بود که یک روز در تلگرام کلیپی را دیدم که امیرحسین به همراه چندین قهرمان براى مصاحبه دعوت شده بودند و ارتباط بسیار صمیمی با یکدیگر دارند و این موضوع برای من بسیار با ارزش بود که یک مربی قهرمان های فیزیک بسیاری را پرورش داده است. بعد از مسابقه گرندپریکس با او ارتباط گرفتم و نظر او درباره بدن من مثبت بود و به من گفت که باید در مسابقات NPC شرکت کنم. فعلا قسمت نشده به ایران بیایم و امیرحسین را از نزدیک ببینم اما از عمق وجود علاقهمند به این اتفاق هستم. البته جا دارد از آقای بحری مربی قبلی ام نیز بابت زحماتش تشکر کنم.
سطح NPC بالاتر است
سطح مسابقات NPC بسیار بالا است و همه این را میدانند. ۱۵ میلیون تا ۲۰ میلیون تومان برای تنها دو شب مسابقه هزینه در بردارد و اینگونه نیست که ورزشکاری با کیفیت پایین بدنی در این مسابقات شرکت کند. من به شخصه بدن های فوقالعاده و با کیفیتی را در آن مسابقات مشاهده کردهام و همه از کشور های مختلف فقط برای کسب مدال در این مسابقات شرکت میکنند.
دلتنگی برای ایران
از هر ایرانی که در سوئد زندگی میکند بپرسید، دغدغه زندگی نکردن در وطن خود را دارند و همه میخواهند که به ایران بگردند. من تمام اخبار ورزشی و غیر ورزشی ایران را هرروز دنبال میکنم و شرایط زندگی در اینجا هم خوب است اما چی از این بهتر که آدم بتواند به کشور خودش برگردد و کنار خانواده و دوستانش باشد. من اگر شرایط ایدهآل خود برای بازگشت را داشتم حتما به ایران میآمدم. امیدوارم به زودی این اتفاق بیفتد.