معمولاً در ورزشکاران در موارد فوق تا جای ممکن (به جز موارد شدید) گچ گیری و استراحت طولانی توصیه نمی‌شود.
همیشه پیچ‌خوردگی صرفاً آسیب رباط خارجی نیست، در برخی موارد سایر رباط‌های ناحیه مچ آسیب می‌بیند از جمله رباط‌های داخل مچ پا، رباط‌های بین‌استخوانی (بین درشت‌نی و نازک‌نی) و رباط‌های عمق مچ پا؛ این موارد به درمان‌های جدی‌تر مثل گچ گیری و عمل جراحی نیاز دارند. همچنین شکستگی و یا کوفتگی هر کدام از استخوان‌های مچ پا و پا محتمل است که بر حسب مورد درمان خاص خود را دارد.
از سایر آسیب‌های ممکن همراه با پیچ‌خوردگی می‌توان به آسیب مفاصل بین‌انگشتی و یا به پارگی تاندون‌هایی که در سمت داخل و یا خارج مچ پا قرار دارند اشاره کرد که هر کدام از این آسیب‌ها بر حسب مورد درمان خاص خود را دارد. بنابراین این جمله درست نیست که بگوییم در مچ پای ورزشکار نباید گچ گرفت و یا بی‌حرکتی تجویز کرد و در مورد رباط‌های خارجی مچ (که شایع‌ترین آسیب هست) و در موارد خفیف رباط‌های داخلی مچ صادق است.
در هرگونه پیچ‌خوردگی ورزشکار بلافاصله یخ‌گذاری و بانداژ را باید شروع کند و در صورت وجود کمترین درد، باید از وزن‌گذاری پرهیز و در اسرع وقت جهت تشخیص و درمان صحیح به پزشک مراجعه کند.
دکتر مرتضی آقایی افشار
متخصص درد و مشکلات عضلات و مفاصل و آسیب ورزشی
متخصص درد و مشکلات عضلات و مفاصل و آسیب ورزشی