اهمیت قانون برای ورزشکاران و فدراسیون
قانون و رعایت آن همیشه و در تمامی سطوح به ما توصیه شده و می‌شود. اصولاً قانون و قانون‌پذیری رمز موفقیت هر جامعه‌ای به حساب می‌آید. اینکه ما بپذیریم قانون و رعایت آن از هر چیز دیگری برای ما مهمتر است، این خود بزرگ‌ترین ارزش است و آن وقت است که با این نوع نگاهموفقیت برای ما به دست خواهد آمد.
اصولاً فدراسیون‌های ورزشی برای کار و وظیفه ذاتی خود تعاریفخاصی دارند، همان تعاریفی که هیئت‌ها نیز ملزم به رعایت آن بوده و هستند. بپذیریم همان‌طور که فدراسیون‌های ورزشی باید براساس قوانینی که وزارت ورزش و جوانان برای آنها تبیین کرده است، حرکت و از آن پیروی کنند، هیئت‌ها نیز ملزم به چنین کاری بوده و هستند. اتفاق خوبی که هرگاه می‌افتد، با خود موفقیت به ارمغان می‌آورد و هرگاه نمی‌افتد، پشیمانی به همراه دارد. قانون ورزش یک قانون صریح و خواناست و هیچ دستگاه و شخصی فراتر از آن نیست. مگر می‌شود خود را تابع قانون دانست اما کار غیرقانونی انجام داد؟ که اصولاً پاسخ همگان به این سؤال منفی بوده و هست.
فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام نیز مانند همه فدراسیون‌های آماتور ورزشی دیگر قوانین خاص خودش را دارد، همان قوانینی که وزارت ورزش و جوانان برای آن تعریف کرده است. ورزش ما آماتور است و فدراسیون هم باید طرفدار ورزش آماتور باشد و اگر کار حرفه‌ای انجام دهد، به نوعی از قانون سرپیچی کرده است! فدراسیون ما براساس تأیید و تأکید وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک تابع قوانینفدراسیون جهانی پرورش اندام IFBB است و کار خودش را با آن فدراسیون پیش می‌برد و اگر غیر از آن انجام دهد، کاری غیر از چارچوب قوانین انجام داده است. فدراسیون ملزم به رعایت قوانینمسابقاتی IFBB در تمامی سطوح می‌باشد و نمی‌تواند خارج از اینچارچوب مسابقه دیگری را برای خود تعریف کند و این داستان تا انتها همین‌طور ادامه دارد و اینجاست که چنانچه ما انتظار داریم قانون را دیگران برای‌مان به اجرا درآورند، ما نیز باید قانونی که برای ما نوشته شده است را به اجرا درآوریم تا مشخص شود یار و همراه هستیم و نه…
محمدرضا نصراله زاده