آقابابایی: خوش‌رنگ‌ترین مدال رقابت‌های جهانی را می‌خواهم
خبرفیت-در کوچه، پس‌کوچه‌های گرگان فوتبال بازی می‌کرد و امان همسایه‌ها را بریده بود که در اواخر سال ۸۷ تصمیم گرفت شانس خودش را در رشته بدنسازی و پرورش اندام بیازماید و همین حضور سبب شد خیلی زود به موفقیت برسد.
فرشاد آقابابایی از آن دسته قهرمانانی است که از پرورش اندام به بادی‌کلاسیک آمد و همان‌طور که در اولی موفق بود، در دومی هم موفق‌تر نشان داد. قهرمانی که با دو آرزوی موفقیت و کسب مدال در رقابت‌هایآسیایی و جهانی فعالیتش را در رشته پرورش اندام آغاز کرده است، حالابه یکی از آنها رسیده و برای کسب افتخار در میدان جهانی نیز آماده می‌شود تا در یک فاصله زمانی ۵ تا ۶ ماهه به همه آرزوهای ورزشی خود جامه عمل پوشانده باشد.
از چه سالی سراغ پرورش اندام آمدید؟
از اواخر سال ۱۳۸۷ کارم را در رشته پرورش اندام با حضور در باشگاه هیربد گرگان و با مربیگری آقای درویشی شروع کردم.
قبل از پرورش اندام چه ورزشی را انجام می‌دادید؟
فوتبال بازی می‌کردم و چنانچه خودستایی نباشد، خوب هم بازی می‌کردم!
اما در پرورش اندام احساس می‌کردید موفق‌تر باشید، این‌طور نیست؟
دقیقاً همین‌طور است که شما می‌گویید. من ۱۱ ماه بعد از شروع در رقابت‌های وزن ۵۵ کیلوگرم بابل قهرمان شدم و هفته بعد از آن هم در رقابت‌های قهرمانی استان گلستان به مدال طلا رسیدم. ضمن اینکه در همان روز و در همان مسابقات در رقابت‌های بادی‌کلاسیک و در دسته قدیاول آن هم شرکت کردم و توانستم به مقام دوم برسم و ۱۰ روز بعد از ایناتفاق در رقابت‌های قهرمانی کشور، بابل برنز گرفتم.
موفقیت‌های بعدی چگونه رقم خورد؟
بهمن سال ۸۸ در رقابت‌های رباط‌کریم تهران و قهرمانی استان گلستان ۲مدال طلای ارزشمند گرفتم و اسفندماه همان سال در رقابت‌های قهرمانیکشور در رشت نایب‌قهرمان شدم. در سال ۸۹ طلای رقابت‌های کشوریساری را به دست آوردم و در همان سال در رقابت‌های قهرمانی استان البرزاز تیم مرحوم بیت‌ا… عباسپور در ۶۰ کیلوگرم شرکت کردم و مدال طلا گرفتم.
اما حکایت رقابت‌های اصفهان شما با همه حکایت‌های دیگر فرق داشت. این‌طور نیست؟
بله، در سال ۹۰ در رقابت‌های قهرمانی کشور اصفهان در شرایطی که تنها ۲۱ سال سن داشتم، با ۵۶ کیلو وزن در رقابت‌های ۶۰ کیلوگرمبزرگسالان شرکت کردم و در میان ۲۳ حریف قدرتمند توانستم به مقام سوم برسم. در سال ۹۲ طلای رقابت‌های قهرمانی کشور همدان را به دست آوردم و برای حضور در رقابت‌های جهانی مراکش به عضویت تیم ملی درآمدم که بنابر دلایلی در ۶۰ کیلو ورزشکاری به مسابقات اعزام نشد.
در سال ۹۳ نیز برای حضور در تیم ملی انتخاب شدید. در آن سال چه اتفاقی افتاد؟
در سال۹۳ در رقابت‌های انتخابی برزیل شرکت کردم، مسابقاتی که در سنندج برگزار می‌شد و من باز برای حضور در تیم ملی انتخاب شدم که باز بنا به دلایلی در ۶۰ کیلو ورزشکاری به مسابقات اعزام نشد.
و بعد عازم خدمت سربازی شدید، درست است؟
بله، در سال ۹۴ خدمت خودم را در پدافند هوایی بابلسر آغاز کردم که در همان پادگان هم یک باشگاه ورزشی را احداث کردم. یعنی در آن روزها هم خدمت انجام می‌دادم، هم تمرینات خودم را داشتم و هم به شاگردان خودم می‌رسیدم.
سال ۹۷ سال حساسی برای تو بود. این‌طور نیست؟
بله، در این سال تصمیم گرفتم کار خودم را با وحید اکبرزاده شروع کنم که این اتفاق باعث شد استارت اصلی را از همان زمان بزنم.
چه شد که سراغ بادی‌کلاسیک آمدید؟
من به آقاوحید پیشنهاد دادم و ایشان هم پذیرفت و گفت اصلاً بدن تو کلاسیکی است و در این رشته می‌توانی موفق باشی که همین اتفاق هم افتاد. تا یادم نرفته این مطلب را بگویم که از آن زمان می‌خواستم برایمسابقات جهانی بایستم، اما آقاوحید پیشنهاد حضور در مسابقات آسیایی را به من داد و من به خاطر همین مسئله در رقابت‌های کشوریبابل و متعاقب آن انتخابی تیم ملی در تهران اول شده و به عضویت تیمملی درآمدم که حاصل آن کسب عنوان دومی رقابت‌های چین در یک دسته قدی بالاتر برای من بود. اما مطمئن باشید اگر رقابت‌های دسته قدی ۱۶۵برگزار می‌شد، من قطعاً صاحب مدال طلای آن دسته قدی می‌شدم.
رقابت‌های دسته قدی ۱۶۸ با چه کیفیتی برگزار شد؟
بسیار عالی بود و ۱۱ نفر در آن شرکت داشتند که در آن احمدرضا عبداللهی اول شد و من به مقام دوم رسیدم.
در رقابت‌های انتخابی زنجان هم شما را خواهیم دید؟
بله، برای موفقیت در آن مسابقات از مدت‌ها پیش تمرینات خودم را آغاز کرده و می‌خواهم خوش‌رنگ‌ترین مدال رقابت‌های جهانی فجیره امارات را به دست بیاورم.
حرف آخر؟
قبل از هر چیز تشکر ویژه‌ای باید داشته باشم از آقای اکبرزاده که مرا تا به امروز به یکی از آرزوهای ورزشی‌ام رسانده‌اند. تشکر بعدی از پدر و مادر و همسر و عموهایم که الحق والانصاف تا به امروز برایم سنگ تمام گذاشته‌اند و تشکر آخر هم از دوستان، بچه محل‌ها، هم‌باشگاهی‌ها و شاگردانم که همیشه همراهم بوده و لحظه‌ای مرا تنها نگذاشته‌اند.